-
Archivo
- enero 2019
- junio 2016
- enero 2016
- noviembre 2015
- enero 2015
- junio 2012
- agosto 2011
- julio 2011
- junio 2011
- mayo 2011
- abril 2011
- marzo 2011
- diciembre 2010
- noviembre 2010
- septiembre 2010
- julio 2010
- junio 2010
- mayo 2010
- abril 2010
- marzo 2010
- febrero 2010
- enero 2010
- diciembre 2009
- noviembre 2009
- octubre 2009
- septiembre 2009
- agosto 2009
- abril 2009
- marzo 2009
- febrero 2009
- enero 2009
- septiembre 2008
- julio 2008
- junio 2008
- mayo 2008
- abril 2008
- marzo 2008
- octubre 2007
- junio 2007
- noviembre 2006
- octubre 2006
- septiembre 2006
-
Meta
Archivo de la etiqueta: carles
I com anava dient…
…Que trobes a faltar la teva gent. Que de cop te n´adones que ja fa més de cinc anys que has marxat. Que cada dia que passa perds algú. Que no torna. En gran part és culpa meva. O potser … Sigue leyendo
No he d’explicar res
No he d’explicar res. Avui he vingut a dir que no he d’explicar res. Fa un temps era capaç de somiar despert i d’imaginar-me mons màgics només tancant els ulls. Avui quan tanco els ulls veig silenci i foscor. Com … Sigue leyendo
Retorno inocente
Varios motivos me han alejado más tiempo del que me gustaría de aquí, y entre ellos la pérdida de parte de mis escritos por causas informáticas que me dejó sin material para publicar. A su vez, he estado escribiendo algo … Sigue leyendo
Publicado en Prosa y Poesía
Etiquetado carles, castellano, inocentemente, poema, poesía, Prosa y Poesía
3 comentarios
Un pie y después el otro.
[Castellano] Un pie y después el otro. El invierno caía pesadamente sobre nuestras cabezas. Fumaba un cigarrillo mientras pensaba en cómo había ido el día. Paso a paso. Ya era bastante mayor como para saber que si la gente se … Sigue leyendo
Publicado en Prosa y Poesía
Etiquetado carles, castellano, català, contes curts, cuentos cortos, prosa, un pie y después el otro
1 comentario
Deseo
Sueños, simples y oscuros, pero sueños llanos. Perfume de la vida, de una vida perdida que no encuentro. O que encontré y ahora sueño, porque la perdí. Y ahora sueño, de mí, de ti y de todas, de … Sigue leyendo
Publicado en Prosa y Poesía
Etiquetado carles, castellano, deseo, poema, poesía, Prosa y Poesía
1 comentario
Idiotas
Ahogados, en oxígeno enemigo, sudados, de sangre ya olvidada. Y aun así, locos idiotas, seguiréis creyendo que cuando hayáis vencido, realmente habréis ganado. Marzo 2011 Carles Rubio Arias
Publicado en Prosa y Poesía
Etiquetado carles, castellano, idiotas, poema, poesía, Prosa y Poesía
Deja un comentario
Remordimientos
…y cuando los caídos se levanten, empachados de soberbia, andando con la cabeza gacha y el sentimiento perdido, incapaces de fijar la mirada y de seguir adelante, su sonrisa desaparecerá. Y cuando se sequen las lágrimas, lo harán con … Sigue leyendo
Publicado en Prosa y Poesía
Etiquetado carles, castellano, poema, poesía, Prosa y Poesía, remordimientos
1 comentario
Cada día anhelo tu cuerpo
Cada día anhelo tu cuerpo; y a tí, por supuesto. Arrastrándome entre las sábanas, anhelo tu aroma, aroma de realidad, de fantasía perdida, de historias que vendrán. Pero entonces despierto con el sueño en mi cuerpo y añoro cómo … Sigue leyendo
Publicado en Prosa y Poesía
Etiquetado cada día anhelo tu cuerpo, carles, castellano, poema, poesía, Prosa y Poesía
1 comentario
Papito
[Català] El maig passat, vaig veure’l per primer cop des de que va venir la Foscor. De forma fugaç i lleugera, però no per això menys vàlida. Papito Vaig caminant per un parc que em recorda al Hyde Park, bàsicament … Sigue leyendo
Mucho mejor.
. Tenía otras frases escritas sobre recortes de ansiedad… Pero hoy no voy a escribirlas. Sólo pondré una imagen y diré una cosa: «Hoy estoy mucho mejor» PD: Agradezco enormemente a David por descubrir esta imagen. Me ha hecho reír … Sigue leyendo